نخستین نمایش موزه ای تابلوهای باب راس 24 سال پس از مرگ - سیلور 7

به گزارش خبرنگاران به نقل از آرت نیوزپیپر، در نمایشگاه گروهی عصر جدید، عصر جدید: راهکارهایی برای بقا چهار تابلوی منظره رنگ روغن از راس به نمایش درمی آید که این نقاش و مجری افسانه ای آنها را در برنامه تلویزیونی لذت نقاشی در دهه 1980 خلق نموده بود. نمایشگاه موزه هنری دوپال در شیکاگو تا 11 اوت ادامه دارد و در آن چند اثر از رشید جانسن، تونی اورسلر، رابرت پروت و دیگران هم کنار تابلوهای راس به تماشا درمی آید.

بعضی از کارشناسان هنری راس را پدر نسلی از نقاشان خودآموخته در سراسر دنیا می دانند که از مقام پادشاه نقاشی های بی محتوا تا یک هنرمند مفهومی بالا رفت. جولی رودریگس ویدهلم، رئیس موزه شیکاگو از تماشاگران می خواهد تمام برداشت های خود را از راس کنار بگذارند و او را به چشم یک هنرمند واقعی نگاه نمایند. ویدهلم شهرت نقاش فقید آمریکایی را با شهرت فریدا کالو، نقاش و هنرمند مکزیکی مقایسه می نماید.

مدیران موزه هنری شیکاگو برای امانت دریافت نقاشی های راس با شرکت باب راس تماس دریافتد که مدیریت یک مدرسه نقاشی را در فلوریدا بر عهده دارد و مالک دست کم 50 تابلوی او را در شرکت و مدرسه روی دیوارها نصب نموده است. این نخستین بار است که آثار راس در یک موزه به نمایش درمی آید و شرکت باب راس دومین بار پس از مرگ او با درخواست امانت دریافت آثار روبرو می گردد. نخستین امانت گیرنده کتابخانه ریاست جمهوری بود.

راس در دوران زندگی بسیاری از تابلوهای خود را در محل زندگی اش در آلاسکا به گردشگران فروخت، بعضی دیگر را هدیه داد و تعدادی از آثارش را به برنامه های خیریه تلویزیونی بخشید. او می توانست در کمتر از 30 دقیقه یک تابلوی نقاشی بکشد و گاهی پیش می آمد دقیقا یک منظره را در جریان ضبط یک قسمت از برنامه لذت نقاشی سه مرتبه به شکل یکسان خلق می کرد.

راس به عنوان یک کهنه سرباز نیروی هوایی ارتش آمریکا به کشیدن ابرهای کوچولوی شاد روی آورد و در برنامه خود توصیه های کاربردی و برانگیزاننده به مخاطبان می داد. او می خواست در دنیای پس از جنگ مردم را از وحشت و رنج و طعنه و مدرک گرایی به امیدواری و فانتزی و آموزش و درمان عمومی سوق دهد. برنامه لذت نقاشی از 1983 تا 1994 (یک سال پیش از مرگ راس) در 31 فصل و 403 قسمت ادامه داشت.