میراث کمونیسم در شرق اروپا
به گزارش سیلور 7، هلموت کهل صدراعظم آلمان غربی در سال 1989 و زمان فروپاشی دیوار برلین و تشکیل آلمان واحد به اهالی شرق این کشور که سال ها زیر چتر کمونیسم زیسته بودند، وعده آزادی، رفاه و ثروتی را داد که لابد تشنه آن بودند؛ مشابه این وعده ها از سوی سران جدید سایر کشورهای کمونیستی تعدیل شده مثل رومانی، اوکراین، بلغارستان و لهستان هم به مردم آنها داده شد.
برای سفر به تور اروپا با بهترین کارشناسان مشورت کرده و بهترین برنامه سفر را انتخاب کنید.
چکسلواکی و یوگسلاوی دستخوش تغییراتی عظیم تر شدند و اولی به دو کشور و دومی به شش کشور تقسیم شدند و تغییر آرایش دادند و وارد وادی های تازه ای از سپهر فرهنگ و تجارت آزاد شدند. 30 سال بعداز آن رویدادها گرچه اکثر آن وعده ها ظاهراً جامه عمل پوشیده است اما سؤال این است که زرق و برق های حاصله و صنایع تازه ایجاد شده به درد چه کسی می خورد و این تجملات را کدام افراد و با کدام پول می خرند. سری به پراگ، کی یف، زاگرب، بخارست و البته شهرهای آلمان شرقی سابق که به آلمان واحد ضمیمه شده اند، بزنید. نئون های رنگارنگ، مغازه های لاکچری، اشیای زیبا و بسیار گرانقیمت و محصولاتی به غایت چشمگیر که در تضاد 180 درجه ای با فضا و آیین های سوسیالیسم قرار دارند، چشم هایتان را خیره می نمایند اما اینها برای چه کسانی عرضه شده اند. مردمی که باید آنها را خریداری نمایند، براثر ریشه نداشتن و عمیق نبودن ترمیم های اجتماعی همان مردم فرو دست 3 دهه پیش هستند. افرادی که ترجیح می دهند اندک در آمد مشاغل پیش پا افتاده خود را صرف خرید وسایل ضروری تر و نیازهای اولیه خود نمایند و توانایی خریدی فراتر از این را ندارند.
قوه مطلقه و حکومت های دیکتاتوری در لوای نظام های کمونیستی سابق جای خود را به مدل های ملایم تری از همان ایده ها داده اند که قرار است پیوندی بین سوسیالیسم مردمی و امپریالیسم خفیف باشد و سردمداران این تغییرات فقط جیب های خود و وابستگان شان را پر می نمایند و با اینکه جوان ترها در براتیسلاوا و بلگراد برای دیدن جدید ترین محصولات کمیک استریپی هالیوود سرودست می شنمایند پول توجیبی شان حتی برای خرید تنقلات هنگام تماشای این فیلم ها هم کفاف نمی دهد. نمادی از ثروت مدل غربی در این شهرها جاری شده اما روند زندگی همان حیات کمونیستی مبتنی بر حداقل ها است. بله، اقتصاد این کشورهای بسته و خموده شرق اروپایی بالنسبه باز و به روی سرمایه گذاران غربی بازشده اما پولی در جیب مصرف نمایندگان نیست و شرق، شرق مانده است، بدون اینکه جانشینان کهل و سران کشورهای اروپای شرقی بتوانند نظام هایی را راسخ نمایند که به فراخور ملت تحت اختیارشان باشد و به آنها قدرت خرید اشیای بسیار لوکس را بدهد که مقابل چشم هایشان افسونگری می نماید.
منبع: Project-Syndicate
منبع: ایران آنلاین