کلسترول گیاهی اثربخشی ژن درمانی نانوذره ای را چندبرابر می کند - سیلور 7

یافته های اخیر محققان نشان می دهد که نانوذرات متصل به ژن که برای درمان بیماری ها استفاده می شوند، درصورت حضور مشتقات گیاهی کلسترول، عملکرد بهتری دارند. دلیل این امر آن است که فیتواسترول ها به ژن ها کمک می کنند تا در جای لازم درون سلول قرار گیرند.

نتایج پژوهش های محققان دانشگاه ایالتی اورگان که در نشریه Nature Communications به چاپ رسیده است، اهمیت زیادی دارد چرا که برخی بیماری ها که با داروهای معمولی قابل درمان نیستند را می توان به صورت ژنتیکی درمان کرد. در این روش ها اسیدهای نوکلئیک موردنظر به سلول های بیمار منتقل شده تا پروتئین موردنیاز بیمار تولید شود.

این روش های درمانی ژنتیکی به ادوات حمل کننده متکی هستند، ادواتی که بتوانند محموله را به صورت موثر حمل کرده و در محل موردنظر رهاسازی کنند.

گوراو ساها از دانشگاه OSU روی نانوذرات مبتنی بر لیپید به عنوان وسیله حمل ژن کار می کند تا از آن برای درمان فیبروز کیستیک استفاده کند. فیبروز کیستیک یک بیماری ژنتیکی است که منجر به عفونت مداوم ریه می شود. معمولا امید به زندگی در این بیماری 40 سال است. یک ژن معیوب باعث بروز این بیماری شده که با کم آبی بدن، ریه ها ایجاد مخاط می کنند و راه هوایی ریه مسدود می شود.

دو سال قبل، محققان از نانوذرات حاوی mRNA استفاده کردند تا سلول ها را وادار به تولید پروتئین موردنظر کنند. یافته های آنها نشان می دهد که کلسترول موجب ثبات این نانوذرات حامل ژن می شود. این گروه نشان دادند که کلسترول های گیاهی می توانند موجب افزایش اثربخشی ژن درمانی شوند.

فیتواسترول ها که مولکول های گیاهی با ساختار شیمیایی شبیه به کلسترول هستند، شکل نانوذرات را از کروی به پلی هدرال درمی آورند و با این کار، سرعت حرکت نانوذرات را افزایش می دهند.

در حالت عادی تحویل ژن با نانوذرات کارایی 2 درصدی دارد، اگر دوز افزایش یابد خطر مسمویت وجود دارد و در عین حال، هزینه کار افزایش می یابد. اما این روش موجب 10 و گاهی تا 20 برابر کارایی می شود.